വെളിച്ചം

ജീവന്റെ ഇടനാഴികളില്‍ എന്നും ഇരുട്ടായിരുന്നു

എപ്പോളോ കടന്നു വന്നൊരു വെളിച്ചം

പ്രണയമെന്നു അതിനെ പേരിട്ടു വിളിക്കാമോ

അറിയില്ലെനിക്ക്‌ അന്നുമിന്നും പക്ഷെ

ആ വെളിച്ചമെനിക്ക് പ്രണയമെകി സ്വപ്നമേകി

ജീവന്റെ പുതു വെളിച്ചമേകി 

സ്നേഹത്തിന്റെ വേറിട്ട മുഖമെന്നെ പഠിപ്പിച്ചു 

സ്വന്തമാക്കല്‍ അല്ല  സ്നേഹമെന്ന് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു 

സ്വന്തമാവുകയായിരുന്നു ഞാന്‍ എന്നെ അറിയാതെ

സ്വാര്‍ത്ഥത  എന്നില്‍ വേരൂന്നിയത് എങ്ങനെയെന്നറിയാതെ

സ്നേഹം സ്വാര്‍ഥം ആണോ ? പലകുറി മനസ്സിനോട് ചോദിച്ചു  

പ്രണയം എന്നാ വികാരമെന്നില്‍ നല്‍കിയ സ്വാര്‍ഥത

ഞാന്‍ ഇല്ലാതാക്കിയേ തീരൂ....അതിനെന്റെ പ്രണയം മരിക്കണം 

ആ വെളിച്ചം  ഞാന്‍ കെടുത്തണം ...ഞാന്‍ മാത്രം 

ആ വെളിച്ചതിനോടുള്ള പ്രണയം ഞാന്‍ 

ഇരുട്ടിനോടാക്കി മാറ്റി...ആരും കാണാതെ

ഞാനും ഈ ഇരുട്ടും മാത്രമായി 

പ്രണയം മരിച്ച രാവില്‍ എവിടെയെങ്കിലും 

എന്നെ നീ കണ്ടുവെങ്കില്‍ എന്റെ വെളിച്ചമേ 

നീയറിയുക നിന്നെ ഞാന്‍ പ്രണയിക്കുകായിരുന്നില്ല

അതിലുമപ്പുറം ഒരു ആത്മബന്ധം 

ഒരിക്കലും നീ അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത ആത്മബന്ധം