" ഞാന് ദീപ. നീ ആരാണ്?"
" ഞാന് നിന്റെ ആത്മാവ്."
"ആത്മാവോ? അതൊരു സങ്കല്പമല്ലേ? നീയെങ്ങനെ എന്റെ ആത്മാവാകും?"
"നീ ശ്വസിക്കുന്ന വായു സങ്കല്പമാണോ?"
"വായുവില് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള് ശാസ്ത്രം കണ്ടു പിടിച്ചതാണ്.ആത്മാവെന്നത് ആര് കണ്ടു?"
" തര്ക്കം പരിഹാരമാകില്ല.വരൂ നമുക്കൊരു യാത്ര പോകാം."
"എവിടേക്ക്?"
"വരൂ..."
"ഞാന് വരുന്നില്ല..."
"നീ വരും...വരാതിരിക്കാന് നിനക്കാവില്ല....നോക്ക് നമ്മള് ഒരുപാട് ദൂരം പിന്നിട്ടു കഴിഞ്ഞു."
" നിനക്കെന്തു വേണം? നീയെന്നെ എവിടെക്കാണ് കൊണ്ട് പോകുന്നത്? "
" നീ അവിടേക്ക് നോക്ക്...ഒരാള് തിരക്കിട്ട് കുറെ കടലാസ്സുകള് അടുക്കുന്നത് കണ്ടുവോ നീ?...അവരുടെ അരികിലേക്ക് പോകാം നമുക്ക്."
" നിങ്ങള് എന്താണീ ചെയ്യുന്നത്? എന്താണീ കടലാസ്സുകള്?ഇവ നിങ്ങളെക്കാള് ഉയരത്തില് ഈ മുറിയും കവിഞ്ഞല്ലോ?"
"ഇവയെല്ലാം മനുഷ്യന്റെ തെറ്റുകളുടെ കണക്കുകളാണ്.ഇത് പോലെ അനേകായിരം ആളുകള് അനേകായിരം മുറികളിലായ് ഇത് പോലെ കണക്കുകള് നോക്കുകയാണ്.എന്നെ ശല്യപെടുതാതെ ഇരിക്ക്.ഇന്ന് ഞാന് തിരക്കിലാണ്."
" വരൂ..നമുക്ക് അടുത്ത ആളിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകാം."
"ഹേ ....താങ്കളെന്താ ഉറങ്ങുകയാണോ?ഒരാളവിടെ കഷ്ടപെടുമ്പോള് ഉറങ്ങുവാന് തനിക്കെങ്ങനെ കഴിയുന്നു?"
" ഹ ഹ കുറച്ചു കാലങ്ങള്ക്ക് മുന്പ് അവനെക്കാള് തിരക്കിലായിരുന്നു ഞാന്.സത്യത്തിന്റെയും നേരിന്റെയും കണക്കെടുപ്പുകാരനാണ് ഞാന്..ഇന്ന് ഞാന് വിശ്രമിക്കട്ടെ.."
" അയാള് വീണ്ടും ഉറങ്ങുന്നുവോ?.."
"ഇനിയും ഉണ്ട് കാഴ്ച്ചകള് ...മുന്നോട്ടു നടക്കു.."
" ഒരു മുറി ആണല്ലോ ഇതും...പക്ഷെ ഒരുപാട് ആളുകള്.പലരുടെയും മുന്പില് പലതരം കടലാസ്സുകള്.അവയില് വലിപ്പം കൂടിയ കെട്ടുകളും വലിപ്പം കുറഞ്ഞവയും.......ഇതെന്താണ്? "
"വരൂ...നമുക്ക് അവരോടു ചോദിക്കാം..."
"ഇതെല്ലാം അപേക്ഷകളാണ്..ഭൂമിയില് നിന്നുള്ള അപേക്ഷകള്.."
"എന്തിനു?"
"ആത്മാവിനെ ശരീരത്തില് നിന്നും വേര്പെടുതാതിരിക്കുവാനുള്ള ഉറ്റവരുടെ അപേക്ഷകള്..."
'പക്ഷെ......"
"നിന്റെ സംശയം ശരിയാണ്...ഇത് നിന്റെ പേരിലുള്ള അപേക്ഷകളാണ്.."
" അപ്പോള് ഞാനും...?എന്റെ കൂടെ വന്ന ആത്മാവ് എവിടെ?...ഞാന് ഇപ്പോള് എവിടെയാണ്..?"
നെടുവീര്പ്പോടെ ഞാന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് കണ്ടു പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്കു ഒടുവില് ചേതനയറ്റ ജഡം അഗ്നിയില് സമര്പ്പിക്കാന് ഒരുങ്ങുന്നവരെ....
ഒരു കടലാസ്സു കൂമ്പാരം കണക്കു ഒതുക്കി അയാള് വീണ്ടും അടുത്ത കെട്ട് എടുത്തു
" ഞാന് നിന്റെ ആത്മാവ്."
"ആത്മാവോ? അതൊരു സങ്കല്പമല്ലേ? നീയെങ്ങനെ എന്റെ ആത്മാവാകും?"
"നീ ശ്വസിക്കുന്ന വായു സങ്കല്പമാണോ?"
"വായുവില് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങള് ശാസ്ത്രം കണ്ടു പിടിച്ചതാണ്.ആത്മാവെന്നത് ആര് കണ്ടു?"
" തര്ക്കം പരിഹാരമാകില്ല.വരൂ നമുക്കൊരു യാത്ര പോകാം."
"എവിടേക്ക്?"
"വരൂ..."
"ഞാന് വരുന്നില്ല..."
"നീ വരും...വരാതിരിക്കാന് നിനക്കാവില്ല....നോക്ക് നമ്മള് ഒരുപാട് ദൂരം പിന്നിട്ടു കഴിഞ്ഞു."
" നിനക്കെന്തു വേണം? നീയെന്നെ എവിടെക്കാണ് കൊണ്ട് പോകുന്നത്? "
" നീ അവിടേക്ക് നോക്ക്...ഒരാള് തിരക്കിട്ട് കുറെ കടലാസ്സുകള് അടുക്കുന്നത് കണ്ടുവോ നീ?...അവരുടെ അരികിലേക്ക് പോകാം നമുക്ക്."
" നിങ്ങള് എന്താണീ ചെയ്യുന്നത്? എന്താണീ കടലാസ്സുകള്?ഇവ നിങ്ങളെക്കാള് ഉയരത്തില് ഈ മുറിയും കവിഞ്ഞല്ലോ?"
"ഇവയെല്ലാം മനുഷ്യന്റെ തെറ്റുകളുടെ കണക്കുകളാണ്.ഇത് പോലെ അനേകായിരം ആളുകള് അനേകായിരം മുറികളിലായ് ഇത് പോലെ കണക്കുകള് നോക്കുകയാണ്.എന്നെ ശല്യപെടുതാതെ ഇരിക്ക്.ഇന്ന് ഞാന് തിരക്കിലാണ്."
" വരൂ..നമുക്ക് അടുത്ത ആളിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോകാം."
"ഹേ ....താങ്കളെന്താ ഉറങ്ങുകയാണോ?ഒരാളവിടെ കഷ്ടപെടുമ്പോള് ഉറങ്ങുവാന് തനിക്കെങ്ങനെ കഴിയുന്നു?"
" ഹ ഹ കുറച്ചു കാലങ്ങള്ക്ക് മുന്പ് അവനെക്കാള് തിരക്കിലായിരുന്നു ഞാന്.സത്യത്തിന്റെയും നേരിന്റെയും കണക്കെടുപ്പുകാരനാണ് ഞാന്..ഇന്ന് ഞാന് വിശ്രമിക്കട്ടെ.."
" അയാള് വീണ്ടും ഉറങ്ങുന്നുവോ?.."
"ഇനിയും ഉണ്ട് കാഴ്ച്ചകള് ...മുന്നോട്ടു നടക്കു.."
" ഒരു മുറി ആണല്ലോ ഇതും...പക്ഷെ ഒരുപാട് ആളുകള്.പലരുടെയും മുന്പില് പലതരം കടലാസ്സുകള്.അവയില് വലിപ്പം കൂടിയ കെട്ടുകളും വലിപ്പം കുറഞ്ഞവയും.......ഇതെന്താണ്? "
"വരൂ...നമുക്ക് അവരോടു ചോദിക്കാം..."
"ഇതെല്ലാം അപേക്ഷകളാണ്..ഭൂമിയില് നിന്നുള്ള അപേക്ഷകള്.."
"എന്തിനു?"
"ആത്മാവിനെ ശരീരത്തില് നിന്നും വേര്പെടുതാതിരിക്കുവാനുള്ള ഉറ്റവരുടെ അപേക്ഷകള്..."
'പക്ഷെ......"
"നിന്റെ സംശയം ശരിയാണ്...ഇത് നിന്റെ പേരിലുള്ള അപേക്ഷകളാണ്.."
" അപ്പോള് ഞാനും...?എന്റെ കൂടെ വന്ന ആത്മാവ് എവിടെ?...ഞാന് ഇപ്പോള് എവിടെയാണ്..?"
നെടുവീര്പ്പോടെ ഞാന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള് കണ്ടു പ്രാര്ത്ഥനകള്ക്കു ഒടുവില് ചേതനയറ്റ ജഡം അഗ്നിയില് സമര്പ്പിക്കാന് ഒരുങ്ങുന്നവരെ....
ഒരു കടലാസ്സു കൂമ്പാരം കണക്കു ഒതുക്കി അയാള് വീണ്ടും അടുത്ത കെട്ട് എടുത്തു