" മ്പ്രാട്ടീ വെശക്കണ് ..ഏന് .."
" ശ്ശി നില്ക്ക ...കൊച്ചണ്ണാട്ടി .."
അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന അമ്മയെ ഗോപന് തടഞ്ഞു.
" മ്മ ... എവിടെയ്ക്കാ? ആകെള്ള കഞ്ഞി അവര്ക്ക് കൊടുക്കാച്ചാല് മ്മള് പട്ടിണിയാവൂലെ? "
" സാരല്ല്യ കുട്ട്യേ ..നായര് മാനം പണയം വെച്ചൂട ...അവള് പതിയാട്ടിയാ ..അവള്ടെ മുന്നില് കഞ്ഞിയില്ലാന്നു പറയാച്ചാല് നരകത്തീ പോണേനു സമാ..."
" മ്മടെ വെശപ്പല്ലെമ്മേ വലുത്? വേണ്ട ..കൊടുക്കേണ്ട .."
"മാറി നില്ക്ക കുട്ട്യേ ..."
ഗോപനെ വലിച്ചു മാറ്റി നിര്ത്തി അമ്മ കഞ്ഞി കൊച്ചുണ്ണാട്ടിയുടെ പാത്രത്തില് ഒഴിച്ച് കൊടുത്തു
" പാത്രം പിന്നാമ്പുറത്ത് കമിഴ്ത്ത്യെക്കാ .."
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"കൊച്ചമ്പ്രാനും മ്പ്രാട്ടീം ഇസ്കൂളി പോവാ? "
" ഉം .." ഗോപന് ഒന്ന് മൂളി
" ഏന്റെ കിടാത്തുങ്ങളും സ്കൂളി പഠിക്കണണ്ട് ..."
പുകയില കറ പിടിച്ച പല്ലുകള് കാട്ടി അവര് ചിരിച്ചു.ഞാന് ഗോപന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചു. അവന് എന്നെ നോക്കി.
" അവര് പറഞ്ഞതും നമ്മളെ വിളിച്ചതും ഒന്നും നീ കാര്യാക്കണ്ട...ജാതി തിന്നാ വയര് വീര്ക്കൂല്യ ...മ്മടെ അമ്മ പലേതും പറയും .."
" ഉം ." ..ഞാന് മെല്ലെ തലയാട്ടി
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
" ഉണ്ണി..അറ്യോ ഇയാളെ? "
" ഇല്ല്യാ ...ആരാദ് ? "
" കൊച്ചുണ്ണാട്ടിയുടെ പേരക്കുട്ട്യാ ...ന്റെ ക്ലാസില .."
" യ്യോ ..കയ്യില് പിടിക്കാച്ചാല് ....മ്മടെ മ്മ അറിഞ്ഞാല് ?"
" ഉണ്ണി പേടിക്കണ്ട ..പതിയാനും പുലയനുമെല്ലാം ഒരു ചോര തന്ന്യാ ..മനുഷേന്റെ .. മനസ്സിലാവണോ ഉണ്ണിക്ക്? "
" ഉം ..."
" ന്റെ ഉണ്ണിക്കു പതിയാനും പുലയനും ജാതിം മതോം ഒന്നും വേണ്ടാട്ടോ ...മ്മക്ക് ഒരു കുലം മനുഷ്യകുലം ..അതാച്ചാല് യുദ്ധോം ..വെട്ടും കുത്തും ഒന്നുല്ല്യ ..ന്തേ ? "
" ഉം "
അയാളുടെ തോളില് കയ്യിട്ടു ഗോപന് പോയി
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
" അവനു ഭ്രാന്താണ് ന്റെ കുട്ട്യേ ...പ്രസംഗവും വിപ്ലവവും ...കീഴ്ജാതിക്കാരെ വീട്ടികേറ്റ്വാ ....ശിവ ശിവ ..."
" മ്മ എന്തെ ഈ പറേണത് ? അവന് ന്ത് ചെയ്തൂന്ന? "
"നീ മിണ്ടര്ത് ..ഉണ്ണ്യേ ..നിനക്ക് അവന് ചൊല്ലണതാ വേദവാക്യം..തിന്റെ ഫലാ ഈ ഗോപന് വിളിം ..എട്ടാന്നു വിളിക്കാന് എത്രായി ഞാന് പറേണ് ...അതെങ്ങന്യാ അവന് പറയണത് കേട്ടാ ജീവിതം ...വരണത് അനുഭവിക്ക്യ .. കൃഷ്ണാ ..നാരായണാ .."
" മ്മാ ..ഇത് പഴേ കാലല്യ ..കൂടെ പഠിക്കണോരില് ജാതി നോക്കി കൂട്ട് കൂടുകാച്ചാല് ഞാന് ഒറ്റക്കാവും .."
" ഒന്നും പറയാന് ഞാനില്ല്യ.....നാണി വെള്ളം പാകായാച്ചാല് കുളിമുറീലേക്ക് എടുത്തു വെയ്ക്ക ...നാരായണ ...നാരായണ ...."
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
" ഇതാരെന്നു നോക്ക ഉണ്ണ്യേ? "
" ന്റെ കൃഷ്ണാ ഇപ്പൊ ഒരു പുകില് കഴിഞ്ഞു മ്മ പോയെ ള്ളൂ ..വേഗം മുറീക്ക്യു പോവാ .."
" എന്തിനു? കൊച്ചുണ്ണാട്ടിടെ പേരക്കുട്ടി വാങ്ങി തന്ന ജോലി കൊള്ളാംച്ചാല് ..അവനെ വീട്ടി കേറ്റിയാലും ശ്ശി സഹിക്കാന് പറയ .."
" ഒക്കെ സമ്മതിക്കണ് ...മ്മേടെ അസുഖം ന്തിനെ കൂട്ടണത്? നിങ്ങള് മുറീല് ഇരിക്ക്യാ .."
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
" മ്മക്കറ്യോ ഇയാളെ ? "
" ഇല്ല്യ കുട്ട്യേ? ആരാച്ചാലും ന്റെ ജീവന് രക്ഷിച്ച ദൈവാ ഈ കുട്ടി ...ഇങ്ങട് വര്വാ ...ത്തിരി നന്ദിണ്ട് ..."
" മ്മേ ..പാടില്ല്യാട്ടോ ...പുലയന് ദൈവോ? ..ഹ ഹ ...അവന് നമ്മടെ കൊച്ചു പെണ്ണിന്റെ പെരക്കുട്ട്യാ ...ഹ ഹ "
അമ്മ അയാളുടെ കൈ പെട്ടന്ന് വിടുവിച്ചു.
" അമ്മ കഴിച്ച ചോറും ഇവന് വാങ്ങീതാ...ചര്ദ്ദിക്കണാച്ചാല് ആവാംട്ടോ ..."
അമ്മയുടെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നത് ഞാന് കണ്ടു..... ഗോപന്റെ ചിരി ഉറക്കെ ഉറക്കെ മുഴങ്ങി ..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
അമ്മക്കുള്ള കഞ്ഞി എടുക്കണം ...പിന്നെ കുറച്ചു തുണികള് ..ഇടവഴിയിലൂടെ വേഗം വീട്ടിലേക്കു നടക്കുകയാണെങ്കിലും മനസ്സിലൊരു വിപ്ലവ ജ്വാല കത്തുകയായിരുന്നു.ഗോപന് കത്തിച്ചു തന്ന ഒരു തരി വെട്ടത്തിലൂടെ .... മനസ്സില് ഗോപന് എന്ന മനുഷ്യന് ഒരുപാട് വളരുകയായിരുന്നു. കൂടെ അവന് പറഞ്ഞ വാക്കുകളും
" ജാതി തിന്നാ വയര് വീര്ക്കൂല ഉണ്ണ്യേ? "
വാല്ക്കഷണം : ഓര്മ്മകളില് ഒരുപാട് ഉണ്ട് ആ പഴയ കാലം....കൊച്ചു പെണ്ണ് ..വീട്ടിലെ ഒരു സഹായി ആയിരുന്നു...കൊച്ചു പെണ്ണും പതിയാട്ടിയും കൂടി ചേര്ത്ത് പണ്ടാരോ കൊടുത്ത പേരാണ് കൊച്ചുണ്ണാട്ടി ...ആരും തിരുത്തിയിട്ടില്ലാത്തതിനാലാവാം അവര് മരിക്കും വരെ ഞാന് അങ്ങനെയാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്
" ശ്ശി നില്ക്ക ...കൊച്ചണ്ണാട്ടി .."
അകത്തേക്ക് കയറി വന്ന അമ്മയെ ഗോപന് തടഞ്ഞു.
" മ്മ ... എവിടെയ്ക്കാ? ആകെള്ള കഞ്ഞി അവര്ക്ക് കൊടുക്കാച്ചാല് മ്മള് പട്ടിണിയാവൂലെ? "
" സാരല്ല്യ കുട്ട്യേ ..നായര് മാനം പണയം വെച്ചൂട ...അവള് പതിയാട്ടിയാ ..അവള്ടെ മുന്നില് കഞ്ഞിയില്ലാന്നു പറയാച്ചാല് നരകത്തീ പോണേനു സമാ..."
" മ്മടെ വെശപ്പല്ലെമ്മേ വലുത്? വേണ്ട ..കൊടുക്കേണ്ട .."
"മാറി നില്ക്ക കുട്ട്യേ ..."
ഗോപനെ വലിച്ചു മാറ്റി നിര്ത്തി അമ്മ കഞ്ഞി കൊച്ചുണ്ണാട്ടിയുടെ പാത്രത്തില് ഒഴിച്ച് കൊടുത്തു
" പാത്രം പിന്നാമ്പുറത്ത് കമിഴ്ത്ത്യെക്കാ .."
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"കൊച്ചമ്പ്രാനും മ്പ്രാട്ടീം ഇസ്കൂളി പോവാ? "
" ഉം .." ഗോപന് ഒന്ന് മൂളി
" ഏന്റെ കിടാത്തുങ്ങളും സ്കൂളി പഠിക്കണണ്ട് ..."
പുകയില കറ പിടിച്ച പല്ലുകള് കാട്ടി അവര് ചിരിച്ചു.ഞാന് ഗോപന്റെ കയ്യില് പിടിച്ചു. അവന് എന്നെ നോക്കി.
" അവര് പറഞ്ഞതും നമ്മളെ വിളിച്ചതും ഒന്നും നീ കാര്യാക്കണ്ട...ജാതി തിന്നാ വയര് വീര്ക്കൂല്യ ...മ്മടെ അമ്മ പലേതും പറയും .."
" ഉം ." ..ഞാന് മെല്ലെ തലയാട്ടി
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
" ഉണ്ണി..അറ്യോ ഇയാളെ? "
" ഇല്ല്യാ ...ആരാദ് ? "
" കൊച്ചുണ്ണാട്ടിയുടെ പേരക്കുട്ട്യാ ...ന്റെ ക്ലാസില .."
" യ്യോ ..കയ്യില് പിടിക്കാച്ചാല് ....മ്മടെ മ്മ അറിഞ്ഞാല് ?"
" ഉണ്ണി പേടിക്കണ്ട ..പതിയാനും പുലയനുമെല്ലാം ഒരു ചോര തന്ന്യാ ..മനുഷേന്റെ .. മനസ്സിലാവണോ ഉണ്ണിക്ക്? "
" ഉം ..."
" ന്റെ ഉണ്ണിക്കു പതിയാനും പുലയനും ജാതിം മതോം ഒന്നും വേണ്ടാട്ടോ ...മ്മക്ക് ഒരു കുലം മനുഷ്യകുലം ..അതാച്ചാല് യുദ്ധോം ..വെട്ടും കുത്തും ഒന്നുല്ല്യ ..ന്തേ ? "
" ഉം "
അയാളുടെ തോളില് കയ്യിട്ടു ഗോപന് പോയി
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
" അവനു ഭ്രാന്താണ് ന്റെ കുട്ട്യേ ...പ്രസംഗവും വിപ്ലവവും ...കീഴ്ജാതിക്കാരെ വീട്ടികേറ്റ്വാ ....ശിവ ശിവ ..."
" മ്മ എന്തെ ഈ പറേണത് ? അവന് ന്ത് ചെയ്തൂന്ന? "
"നീ മിണ്ടര്ത് ..ഉണ്ണ്യേ ..നിനക്ക് അവന് ചൊല്ലണതാ വേദവാക്യം..തിന്റെ ഫലാ ഈ ഗോപന് വിളിം ..എട്ടാന്നു വിളിക്കാന് എത്രായി ഞാന് പറേണ് ...അതെങ്ങന്യാ അവന് പറയണത് കേട്ടാ ജീവിതം ...വരണത് അനുഭവിക്ക്യ .. കൃഷ്ണാ ..നാരായണാ .."
" മ്മാ ..ഇത് പഴേ കാലല്യ ..കൂടെ പഠിക്കണോരില് ജാതി നോക്കി കൂട്ട് കൂടുകാച്ചാല് ഞാന് ഒറ്റക്കാവും .."
" ഒന്നും പറയാന് ഞാനില്ല്യ.....നാണി വെള്ളം പാകായാച്ചാല് കുളിമുറീലേക്ക് എടുത്തു വെയ്ക്ക ...നാരായണ ...നാരായണ ...."
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
" ഇതാരെന്നു നോക്ക ഉണ്ണ്യേ? "
" ന്റെ കൃഷ്ണാ ഇപ്പൊ ഒരു പുകില് കഴിഞ്ഞു മ്മ പോയെ ള്ളൂ ..വേഗം മുറീക്ക്യു പോവാ .."
" എന്തിനു? കൊച്ചുണ്ണാട്ടിടെ പേരക്കുട്ടി വാങ്ങി തന്ന ജോലി കൊള്ളാംച്ചാല് ..അവനെ വീട്ടി കേറ്റിയാലും ശ്ശി സഹിക്കാന് പറയ .."
" ഒക്കെ സമ്മതിക്കണ് ...മ്മേടെ അസുഖം ന്തിനെ കൂട്ടണത്? നിങ്ങള് മുറീല് ഇരിക്ക്യാ .."
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
" മ്മക്കറ്യോ ഇയാളെ ? "
" ഇല്ല്യ കുട്ട്യേ? ആരാച്ചാലും ന്റെ ജീവന് രക്ഷിച്ച ദൈവാ ഈ കുട്ടി ...ഇങ്ങട് വര്വാ ...ത്തിരി നന്ദിണ്ട് ..."
" മ്മേ ..പാടില്ല്യാട്ടോ ...പുലയന് ദൈവോ? ..ഹ ഹ ...അവന് നമ്മടെ കൊച്ചു പെണ്ണിന്റെ പെരക്കുട്ട്യാ ...ഹ ഹ "
അമ്മ അയാളുടെ കൈ പെട്ടന്ന് വിടുവിച്ചു.
" അമ്മ കഴിച്ച ചോറും ഇവന് വാങ്ങീതാ...ചര്ദ്ദിക്കണാച്ചാല് ആവാംട്ടോ ..."
അമ്മയുടെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞു ഒഴുകുന്നത് ഞാന് കണ്ടു..... ഗോപന്റെ ചിരി ഉറക്കെ ഉറക്കെ മുഴങ്ങി ..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
അമ്മക്കുള്ള കഞ്ഞി എടുക്കണം ...പിന്നെ കുറച്ചു തുണികള് ..ഇടവഴിയിലൂടെ വേഗം വീട്ടിലേക്കു നടക്കുകയാണെങ്കിലും മനസ്സിലൊരു വിപ്ലവ ജ്വാല കത്തുകയായിരുന്നു.ഗോപന് കത്തിച്ചു തന്ന ഒരു തരി വെട്ടത്തിലൂടെ .... മനസ്സില് ഗോപന് എന്ന മനുഷ്യന് ഒരുപാട് വളരുകയായിരുന്നു. കൂടെ അവന് പറഞ്ഞ വാക്കുകളും
" ജാതി തിന്നാ വയര് വീര്ക്കൂല ഉണ്ണ്യേ? "
വാല്ക്കഷണം : ഓര്മ്മകളില് ഒരുപാട് ഉണ്ട് ആ പഴയ കാലം....കൊച്ചു പെണ്ണ് ..വീട്ടിലെ ഒരു സഹായി ആയിരുന്നു...കൊച്ചു പെണ്ണും പതിയാട്ടിയും കൂടി ചേര്ത്ത് പണ്ടാരോ കൊടുത്ത പേരാണ് കൊച്ചുണ്ണാട്ടി ...ആരും തിരുത്തിയിട്ടില്ലാത്തതിനാലാവാം അവര് മരിക്കും വരെ ഞാന് അങ്ങനെയാണ് വിളിച്ചിരുന്നത്