എന്‍ മനോമുകുളത്തിന് സൌരഭ്യം ഏകിയ
എന്‍ അത്മതംബുരുവിനു നാദംഏകിയ
ശബ്ദമുഖരിതമായ് ഓടിയണയുന്ന
ആഴി തന്നടിയിലെ നിശബ്ദമാം ജലമാം
നീയെന്ന സ്വപ്നം...എന്‍റെ സ്വന്തമാം സ്വപ്നം
മാംസ ദാഹികള്‍ കഴുകന്മാരുടെ ലോകം
ക്രൂരമാം മിഴികള്‍ എന്‍റെ ചോര കൊതിക്കുമ്പോള്‍
ഒരിറ്റു നിണം പോലും ചീന്തിയെറിയാതെ
നിശബ്ദമാ നിശയുടെ കുളിരാര്‍ന്ന മാറില്‍
ഒരു പൈതലായ്‌ ഞാന്‍ ഒതുങ്ങിയമരവേ
നീയെന്ന സ്വപ്നമൊരു കാര്‍മേഖം ആയിരുന്നിരിക്കാം
ഇന്ന് നീ ഒരു കുളിരായ് എന്‍റെ മേല്‍
പെയ്തിറങ്ങി എന്‍റെ മിഴിനീരിനെ ഒപ്പി
സങ്കല്‍പലോകത്തിന്റെ സൌകുമാര്യതകളിലേക്ക്
എന്‍റെ കൈവിരല്‍ത്തുമ്പ് പിടിച്ചു എന്നെ മെല്ലെ ഇറക്കി
സ്വപ്നവും ജീവിതവും എന്നെ പഠിപ്പിച്ചു
ഒരു മഴയായ് പെയ്തെന്നെ കുളിരണിയിച്ചു
ഘോരമാം വെള്ളിടി നാദമായ് ഇടയ്ക്കിടെ
എന്നെ ഭയപെടുത്തിയും ഒടുവില്‍ .....
ചുംബനപൂക്കളാല്‍ എന്‍റെ നിറുകയില്‍
ഒരു തുള്ളി നിണം കൊണ്ട് ഒരു
സിന്ദൂരം പോലെയെന്റെ സീമന്ദ രേഖ
പഴയൊരു ഗാനത്തിന്‍റെ അലയൊലി പോല്‍
രാഗവും താളവും പോല്‍ ഒന്ന് ചേരുവാനായ്
കണ്ണ് ചിമ്മി തുറന്നു നോക്കുമ്പോള്‍
ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞാലോ നീയെന്ന
സ്വപ്നം...അതിനാല്‍ ഞാന്‍ ഒന്ന് ഉറങ്ങട്ടെ
വീണ്ടുമൊന്നു മയങ്ങി ഉണരുവാനായ്
No comments:
Post a Comment
വന്നതല്ലേ ..എന്തെങ്കിലുമൊന്നു പറയു ..ഞാന്‍ എങ്ങാന്‍ നന്നായി പോയാലോ ?